Η αντίστροφη μέτρηση για εκείνον είχε ήδη αρχίσει εδώ και καιρό και το τέλος φάντασε πιο πιθανό από ποτέ. Το ήξερε, το είχε διαισθανθεί και μπορούσε με ευκολία να διακρίνει τα σημάδια και να τα ερμηνεύει. Δεν το 'χε κάνει ποτέ ξανά αλλά ο τρόπος του φανέρωνε λεπτότητα σαν να ήξερε να ερμηνεύει τα σημάδια από πολύ νωρίς, σαν να ήταν προορισμένος γι' αυτό. Πόσο τρομακτικό ακούγεται όμως. Να προορίζεσαι για κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. Να ξέρεις δηλαδή ότι μια μοίρα ακολουθείς και σ΄ ακολουθεί, μια μοίρα σε ορίζει και σου δείχνει το δρόμο. Ένας δρόμος που τον ακολουθείς θες δε θες. Κι αν δε θες πρόβλημά σου. Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους νόμους της ζωής που δεν κοιτάνε πρόσωπα, καταστάσεις και δεν στέκονται ποτέ σε συναισθηματισμούς και "βλακώδη" όνειρα ζωής. Τα όνειρά σου δεν έχουν καμμία απολύτως αξία. Καμμία. Το τέλος ήταν πια πιο κοντά από ποτέ.
